سه مرحله‌ی براکت گذاشتن؛ برنامه ریزی و نگهداری در درمان ارتودنسی

اگر قرار است ارتودنسی انجام دهید یا در حال انجام درمان هستید، دانستن این که باید چه انتظاری از درمان خود داشته باشید می‌تواند کمک بسیار زیادی به شما بکند. این مقاله در مجله‌ی سلامت دکتر مهتاب شما را در سه مرحله‌ی کلیدی درمان ارتودنسی و انتظاراتی که باید داشته باشید، راهنمایی می‌کند.

مرحله برنامه ریزی

اولین مرحله‌ی درمان ارتودنسی این است که بفهمید دندان‌های شما باید به کجای فک و دهان شما منتقل شوند و چگونه بایت خود را تراز کنید. این کار به‌طور معمول با استفاده از ترکیبی از فناوری، مانند اشعه‌ی ایکس یا اسکن و عکس، و هم‌چنین معاینه توسط متخصص ارتودنسی شما انجام می‌شود.

سپس به همراه متخصص ارتودنسی خود تصمیم می‌گیرید که کدام نوع ارتودنسی برای شما مناسب‌تر است.

انواع اصلی ارتودنسی عبارتند از:

• ارتودنسی فلزی: از براکت‌های فلزی متصل به دندان‌ها تشکیل شده است که با یک سیم فلزی نازک به‌طور مرتب تنظیم شده و روی دندان‌ها فشار وارد می‌کنند.
• ارتودنسی سرامیکی: مشابه ارتودنسی فلزی اما از سیم‌های شفاف یا همرنگ با دندان ساخته شده است.
• ارتودنسی لینگوال: نوعی از ارتودنسی که براکت‌ها در پشت یا داخل دندان‌ها قرار می‌گیرد.
• درمان با الاینر شفاف، مانند Invisalign®، Spark® یا ۳M Clarity®، نیز نوعی درمان ارتودنسی است، که در این‌جا [لینک به ارتودنسی الاینر شفاف] اطلاعات بیش‌تری در مورد آن وجود دارد.

مرحله‌ی فعال

این مرحله جایی است که دندان‌های شما در اثر فشار ملایم براکت‌های شما شروع به حرکت می‌کنند. ممکن است در طول این مرحله کمی درد، حساسیت یا ناراحتی احساس کنید – اما این امر موقتی است.

هنگامی که دندان‌های شما در موقعیت خود قرار گرفتند، متخصص ارتودنسی شروع به اصلاح بایت شما نیز می‌کند، و ممکن است برای کمک به این روند ابزارهایی مانند کش‌های لاستیکی یا فنر به براکت‌های شما اضافه کند. این کار به اطمینان از تراز بودن قوس‌های دندانی بالا و پایین و هماهنگی دندان‌های شما کمک می‌کند.

مرحله نگهداری

رسیدن به مرحله‌ی نهایی درمان ارتودنسی یک نقطه‌عطف هیجان‌انگیز است.

اما با این‌که در این مرحله ممکن است براکت‌های شما برداشته شده باشد، اما هم‌چنان کارهای نگهداری مهمی وجود دارد که باید انجام شود. بخش کلیدی مراقبت از دندان‌های شما پس از درمان، استفاده از ریتینر برای کمک به نگه داشتن دندان‌های خود در موقعیت‌های اصلاح‌شده است. دو نوع ریتینر وجود دارد: ریتینر ثابت و ریتینر متحرک. ریتینرهای ثابت معمولاً از یک سیم نازک ساخته می‌شوند که پشت دندان‌های جلویی بالا یا پایین چسبانده می‌شود. ریتینرهای متحرک معمولاً از پلاستیک یا فلز ساخته می‌شوند و معمولاً هر شب مورد استفاده قرار می‌گیرند. متخصص ارتودنسی به شما توصیه می‌کند که کدام ریتینرها برای مورد خاص شما مناسب‌تر هستند، (اگر متحرک هستند) چند ساعت در روز باید آن‌ها را بگذارید، و چگونه آن‌ها را تمیز کرده و از آن‌ها مراقبت کنید.

هم‌چنین، باید حداقل به مدت ۱۲ ماه پس از برداشتن براکت‌ها، چکاپ‌های منظم داشته باشید.

مرحله‌ی آخر درمان ارتودنسی چقدر طول می‌کشد؟

هیچ بازه‌ی زمانی مشخصی برای درمان ارتودنسی –  یا برای مدت هر مرحله – وجود ندارد. این باید توسط متخصص ارتودنسی شما تعیین شود و ممکن است تحت تأثیر موارد زیر باشد:

• نیازهای دندان‌های شما (و این‌که چقدر کج هستند)؛
• نحوه‌ی تراز بودن بایت شما؛
• چقدر خوب از براکت‌های خود مراقبت می‌کنید؛
• نوعی از ارتودنسی که در حال استفاده از آن هستید.

اما به‌طور کلی، درمان به طور معمول بین ۶ ماه تا دو سال طول می‌کشد.

با این حال، در آخرین مرحله درمان شما (نگهداری)، به‌طور کلی توصیه می شود که تا زمانی که ممکن است از ریتینرهای خود استفاده کنید. دندان‌های شما به‌طور طبیعی در طول زمان به حرکت خود ادامه می‌دهند و استفاده از ریتینر بهترین کاری است که می‌توانید برای حفظ لبخند جدید خود برای سال های آینده انجام دهید.

آیا آماده‌اید تا مرحله‌ی اول درمان ارتودنسی را شروع کنید؟ همین حالا با مرکز ارتودنسی کاشان [لینک به رزرو] تماس بگیرید و وقت ملاقات خود را رزرو کنید.