افرادی که دندان‌های روشن و صاف دارند بیشتر لبخند می‌زنند و ظاهری راحت‌تر و راحت‌تر به نظر می‌رسند. از سوی دیگر، نامرتبی یا نامرتبی دندان‌ها می‌تواند بر لبخند افراد تأثیر منفی بگذارد و منجر به مشکلات دهان و دندان شود.
معمولاً ذرات غذا یا پلاک در فضاهایی که به سختی تمیز می شوند، جمع می شوند و دلیلی برای بیماری لثه و پوسیدگی دندان می شوند. به همین دلیل لازم است در ابتدا مشکلات دندانی مانند نامرتبی دندان‌ها برطرف شود تا از عواقب شدید مختلف جلوگیری شود.
یکی از موثرترین راه‌ها برای درمان چنین مشکلات دندانی، قرار دادن براکت‌ها و ریتینرها روی دندان‌های نامرتب یا دررفته است. هر دوی این درمان‌های دندانی خروجی یکسانی دارند، یعنی صاف کردن دندان‌های نامرتب، اما رویکردهای متفاوتی دارند. براکت‌ها فشار مداومی بر لثه‌ها و دندان‌ها وارد می‌کنند تا موقعیت آنها را تغییر داده و لبخند را تغییر دهند.
از طرفی ریتینرها دندان‌های هم تراز را در جای خود نگه می دارند و از دررفتگی ناخواسته آنها جلوگیری می‌کنند. براکت‌ها و ریتینرها علاوه بر رفع ناهماهنگی دندان‌ها، مزایای متعدد دیگری نیز دارند، از جمله:
- آنها می توانند بایت شما را درست کنند
- جلوگیری از آسیب های دندانی
- گفتار خود را بهبود بخشید
- کمک به هضم غذا
- جلوگیری از فرسایش استخوان
براکت چیست؟
براکت‌ها دستگاه‌های دندانی ثابتی هستند که توسط متخصص ارتودنسی بر روی دندان‌های نامرتب قرار می گیرند تا آنها را صاف کرده و دندان‌ها را به سمت تراز بهتر و مطلوب‌تر حرکت دهند. براکت‌ها همچنین مشکلات فک یا گاز گرفتن را اصلاح می‌کنند.
براکت‌ها نه تنها به صاف کردن لبخند شما کمک می‌کنند، بلکه می‌توانند بیماری‌های جدی مانند فک‌های توسعه نیافته یا نامرتب را نیز درمان کنند و از سلامت دهان و دندان حمایت کنند. روند درمان پس از گرفتن براکت معمولا بین ۱۶ تا ۲۴ ماه کامل می شود.
در طول این دوره، بیماران باید به طور منظم به دندانپزشک خود در تورنتو مراجعه کنند تا بهبود همراستایی دندان‌ها را ارزیابی کنند یا در صورت لزوم براکت‌های خود را دوباره تنظیم کنند. براکت‌ها انواع مختلفی دارند، از جمله براکت‌های فلزی، براکت‌های زبانی، براکت‌های سرامیکی و غیره.
ریتینر چیست؟
ریتینرها پس از تراز شدن روی دندان‌ها قرار می گیرند تا از دررفتگی آن ها جلوگیری شود و در موقعیت مورد نظر قرار گیرند. این دستگاه‌های خوراکی از مواد فلزی یا پلاستیکی ساخته یا ساخته می شوند.
آنها می توانند متحرک باشند یا همچنین می توانند روی دندان‌های شما ثابت شوند. ریتینرها آخرین مرحله در درمان نامرتبی دندان‌ها از طریق براکت هستند. ریتینرها انواع مختلفی دارند، از جمله ریتینر‌های پلاستیکی شفاف قابل جابجایی، ریتینر‌های دائمی متصل و ریتینر‌های سیمی متحرک.
هر دوی این رویکردهای درمان دندانی دارای تفاوت های متعددی هستند. براکت‌ها و ریتینرها جایگزین یکدیگر نیستند اما نقش مهمی در اصلاح مشکلات دندانی و ایجاد لبخندی بی نقص و صاف برای شما دارند.
تفاوت های کلیدی بین ریتینرها و براکت‌ها:
۱. مقرون به صرفه بودن:
ریتینرها یک درمان بعدی برای براکت هستند و بسیار مقرون به صرفه تر از آنها هستند. مجموعه ای از ریتینرها می تواند حدود ۲۵۰ تا ۶۰۰ دلار برای شما هزینه داشته باشد، در حالی که هزینه براکت‌ها معمولاً بین ۵۰۰۰ تا ۶۰۰۰ دلار است. ثابت می شود که ریتینرها بسیار مقرون به صرفه تر از براکت‌ها هستند، اما فقط می توانند مشکلات خفیف تراز را درمان کنند.
افرادی که دارای دندان‌های نامرتب هستند نمی توانند از ریتینرها بهره مند شوند و به مجموعه ای از براکت‌ها نیاز دارند. با این حال، هنگامی که براکت‌ها پس از جابجایی دندان‌ها به موقعیت های مورد نظر برداشته می شوند، دندانپزشکان برای جلوگیری از دررفتگی دندان‌ها و نگه داشتن آن ها در یک موقعیت خاص، ریتینرها را روی دندان‌های تراز شده قرار می دهند.
۲. ساخت:
براکت‌ها با موادی مانند فلز، تیتانیوم، فولاد ضد زنگ، کروم یا طلا ساخته می شوند. آنها حاوی براکت‌ها، نوارهای مولر، سیم های قوس و الاستیک های بین فک بالا هستند. براکت‌ها عموماً با مواد بادوام و محکم ساخته می شوند که به دندان‌ها فشار وارد کرده و آنها را به موقعیت های مورد نظر منتقل می‌کند.
از سوی دیگر، ریتینرها از موادی مانند پلی پروپیلن یا پلی وینیل کلراید (PVC) ساخته می شوند. آنها حاوی سیم های اکریلیک با پلی استر انعطاف پذیر هستند. با این حال، این ترکیب در انواع مختلف ریتینر متفاوت است.
ریتینرها از مواد محکمی تشکیل نشده اند و به همین دلیل است که نمی توانند دندان‌های به شدت دررفته را تراز کنند. علاوه بر این، براکت‌ها فقط از سیم و فلز ساخته می شوند، در حالی که ریتینرها در انواع پلاستیکی، فلزی و اکریلیک نیز عرضه می شوند.
۳. فرآیندهای درمانی:
هم ریتینرها و هم براکت‌ها مشکلات تراز دندان‌ها را اصلاح می‌کنند، اما عملکرد آنها متفاوت است. براکت‌ها می توانند به راحتی مشکلات دهان مانند اوربایت، آندربایت و دندان‌های ناهموار یا شلوغ را اصلاح کنند، اما ریتینرها قادر به درمان این مسائل نیستند. آنها کمی دندان‌ها را جابجا می‌کنند یا فشار می دهند، اما نمی توانند مشکلات ناهماهنگی شدید را اصلاح کنند و معمولاً پس از اتمام فرآیندهای همترازی پوشیده می شوند.
۴. مدت زمان:
براکت‌ها معمولا بین ۱۶ تا ۲۴ ماه استفاده می شوند تا به نتایج دلخواه برسند. با این حال، مدت زمان فرآیندهای درمانی از بیمار به بیمار دیگر و بر اساس میزان عوارض دندانی آنها متفاوت است. برخی از بیماران در کمتر از ۱۲ ماه دندان‌های خود را تراز می‌کنند.
از سوی دیگر، افرادی که ناهنجاری‌های جدی دندانی دارند، قرار است بیش از ۲۴ ماه از براکت استفاده کنند تا به نتایج قابل‌توجهی دست یابند. ریتینرها قابل جابجایی یا ثابت هستند و پس از اینکه براکت‌ها دندان‌ها را به موقعیت های مورد نیاز منتقل کردند، روی دندان‌ها قرار می گیرند. به طور کلی، دندانپزشکان به بیماران توصیه می‌کنند که برای جلوگیری از دررفتگی دندان‌هایی که اخیراً هم تراز شده اند، حداقل ۴ تا ۱۲ ماه از ریتینر استفاده کنند.