اگر در حال انجام درمان ارتودنسی برای تراز کردن دندان‌ها و اصلاح بایت خود هستید، ممکن است به‌تازگی درمان را شروع کرده باشید یا فقط چند ماه با یک لبخند جدید خیره‌کننده فاصله داشته باشید. اما اگر سیم براکت شما به طور غیرمنتظره‌ای بشکند، چه کاری باید انجام دهید؟
اول از همه، وحشت نکنید! این اتفاق گه‌گاه می‌افتد، و چند کار ساده وجود دارد که می‌توانید در مورد آن انجام دهید.
سیم ارتودنسی چیست؟
سیم ارتودنسی – که به نام سیم قوس‌دار نیز شناخته می شود – جزئی از براکت‌های شما است که دندان‌های شما را به موقعیت ایده‌آل هدایت می‌کند. این سیم قوس‌دار است که فشار ملایم اما ثابتی را روی دندان‌های شما اعمال می‌کند. با صاف شدن تدریجی دندان‌های شما با درمان ارتودنسی، برای تنظیم یا تغییر سیم‌های قوس‌دار خود به مواد یا ضخامت‌های مختلف، به قرارهای منظم ارتودنسی نیاز خواهید داشت. بدون تنظیمات منظم، سیم‌های قوس‌دار روی براکت‌های شما از کار می‌افتند و دندان‌ها به موقعیت مطلوب خود نمی‌رسند.
آیا سیم های براکت قرار است حرکت کنند؟
پاسخ کوتاه خیر است. سیم‌های براکت برای حرکت دندان‌های شما به جای خود طراحی شده‌اند، اما خود آن‌ها قرار نیست حرکت کنند. تنها زمانی که آن‌ها باید حرکت کنند زمانی است که ارتودنتیست شما این سیم‌ها را به عنوان بخشی از درمان شما تنظیم یا سفت می‌کند.
انواع مختلف سیم برای براکت
سیم‌های قوس‌دار ارتودنسی از سه آلیاژ کلیدی ساخته شده‌اند که هر کدام دارای ضخامت و اندازه متفاوتی هستند. این مواد عبارتند از:
- نیکل تیتانیوم (Ni-Ti): این نوع آلیاژ هم نرم و هم الاستیک است، که آن را به انتخابی خوب برای چند ماه اول درمان ارتودنسی تبدیل می‌کند. این سیم‌ها احتمالاً در صورت گاز گرفته شدن، به طور تصادفی می‌شکنند.
- فولاد ضد زنگ: سیم‌های فولاد ضد زنگ، قوی و دارای اصطکاک کم هستند که آن‌ها را به انتخابی محبوب در میان ارتودنتیست‌ها در طول سال‌ها تبدیل می‌کند. همچنین می‌توان آن‌ها را بدون شکستن به راحتی دستکاری کرد. سیم‌های فولاد ضد زنگ اغلب به عنوان «سیم‌های قوس‌دار کار» استفاده می‌شوند زیرا دندان‌ها می‌توانند به راحتی روی این سیم‌های با اصطکاک کم سر بخورند.
- بتا تیتانیوم: سیم‌های قوس‌دار بتا تیتانیوم دارای مزیت قوی‌تر بودن از نیکل تیتانیوم و در عین حال انعطاف‌پذیرتر از فولاد ضد زنگ هستند و به عنوان نقطه‌ی میانی بین دو ماده‌ی دیگر عمل می‌کنند. در نهایت، ارتودنتیست شما نوع سیم یا سیم‌های براکت را که ترجیح می‌دهد انتخاب می‌کند.
سیم‌های براکت حرارتی چیست؟
در حالی که سیم‌های فولاد ضد زنگ و بتا تیتانیوم باید به صورت دستی سفت شوند، سیم‌های حرارتی یا «فعال‌شده با حرارت» به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که به دلیل تغییرات دما شکل خود را تغییر دهند. برخی از سیم‌های قوس‌دار نیکل تیتانیوم برای فعال شدن با حرارت ساخته شده‌اند که می‌توانند به طور بالقوه ناراحتی بیمار را کاهش دهند.
هر چند وقت یک‌بار باید سیم براکت را عوض کرد؟
به طور کلی، باید هر ۴ تا ۱۰ هفته براکت‌های خود را تنظیم یا سفت کنید. با این حال، این نیاز برای هر بیمار متفاوت است، بنابراین ارتودنتیست شما درمان براکت‌های شما را با توجه به نیازهای فردی شما تنظیم می‌کند. هیچ زمان تنظیم دقیقی وجود ندارد که برای همه مناسب باشد.
ضعف ها و مشکلات رایج سیم‌های ارتودنسی
آیا مشکلی با سیم‌های قوس‌دار خود دارید؟ در اینجا کاری که باید انجام دهید آورده شده است:
- سیم براکت بیرون آمد:
وحشت نکنید – این اتفاق گاهی می‌افتد. اگر سیم شکسته در حال فرو رفتن است و باعث ناراحتی می‌شود، و نمی‌توانید به ارتودنتیست خود مراجعه کنید، می‌توانید سعی کنید سیم را دوباره داخل براکت یا لوله قرار دهید. اگر این کار امکان‌پذیر نیست، می‌توانید از قیچی یا ناخن‌گیر برای برداشتن قسمت اضافی سیم استفاده کنید. مطمئن شوید که گونه‌ها، لب‌ها و لثه‌های شما در مسیر برداشتن سیم نیستند! سپس لبه‌ی تیز را با موم دندان‌پزشکی [لینک به موم دندان‌پزشکی] بپوشانید تا از دهان و لثه های خود محافظت کنید. اما مطمئن شوید که به محض این که ارتودنتیست شما در دسترس بود، با او وقت ملاقات رزرو کنید تا بتواند این معضل را برطرف کند.
- سیم براکت به یک طرف منتقل شد:
در صورت امکان، سعی کنید سیم قوس‌دار را دوباره در مرکز قرار دهید. اگر این کار امکان‌پذیر نیست، از موم دندان‌پزشکی برای پوشاندن سیم بیرون‌زده استفاده کنید یا سعی کنید آن را با روش فوق جدا کنید.
- سیم براکت گونه را اذیت می‌کند:
باز هم، سعی کنید سیم را به موقعیت صحیح برگردانید یا از قیچی یا ناخن‌گیر برای بریدن سیم مزاحم استفاده کنید، سپس موم دندان‌پزشکی را روی آن بمالید.
- آیا بلعیدن سیم براکت مضر است؟
این‌جاست که اوضاع کمی جدی‌تر می شود. اگر یک تکه کوچک سیم قوس‌دار (یعنی کمتر از ۲ میلی متر) را بلعید، احتمالاً به سلامت از سیستم گوارش شما عبور می‌کند. با این حال، اگر تکه‌ای از سیم را استنشاق کنید یا یک تکه سیم بزرگ (یعنی بزرگ‌تر از ۱۰ میلی متر) را ببلعید، بهتر است برای درمان به پزشک عمومی یا اورژانس مراجعه کنید. معمولاً یک رادیوگرافی شکمی برای تعیین اندازه و محل سیم بلعیده‌شده گرفته می شود. تقریباً در ۱٪ موارد، بلعیدن یک سیم بلندتر می‌تواند منجر به عوارض پزشکی جدی مانند پارگی دستگاه گوارش در لثه، گلو یا معده شود. علاج واقعه را قبل از وقوع بکنید.
چگونه سیم براکت را به درستی ببرید:
بیایید صادق باشیم – بریدن سیم براکت خودتان اولین خط درمان نیست و بیش‌تر شبیه آخرین راه حل است (یعنی استفاده از موم معمولاً گزینه‌ی ترجیحی است). اما اگر نمی‌توانید برای مدتی به ارتودنتیست خود مراجعه کنید، ممکن است لازم باشد این کار را انجام دهید. وسیله‌ی برش خود را با یک دستمال الکلی یا مقداری ضدعفونی‌کننده‌ی دست روی یک پد پنبه‌ای پاک کنید. گونه یا لب خود را با یک دست دور نگه دارید و قیچی یا لبه‌ی برش ناخن‌گیر را با دقت روی قسمتی از سیم که می‌خواهید ببرید قرار دهید. در حالت ایده‌آل، نور کافی به دهان شما وجود دارد تا شما/کمک کننده‌ی شما بتواند سیم را به وضوح ببیند. اطمینان حاصل کنید که لب‌ها، گونه‌ها و لثه‌های شما به خوبی از وسیله برش فاصله دارند. قبل از بریدن سیم، آب دهان خود را قورت دهید. قطعه‌ی سیم بریده‌شده را بردارید و دهان خود را بشویید. در پایان سیم بریده‌شده را با موم دندان‌پزشکی بپوشانید، که به محافظت از داخل دهان شما در برابر بریدگی و خراش تا زمان امکان مراجعه به ارتودنتیست کمک می‌کند.
آیا می‌توانید سیم براکت را در خانه درست کنید؟
همان‌طور که در بالا ذکر کردیم، می‌توانید کارهایی را برای کمک به ناراحتی انجام دهید، اما هم‌چنان بهتر است بلافاصله با ارتودنتیست خود وقت ملاقات رزرو کنید. اگر سیم قوس‌دار شکسته‌ی شما در همین حال باعث ناراحتی شما می‌شود، مراحل فوق را دنبال کنید.