دندان‌های عقل به این دلیل نام‌گذاری شده‌اند که بعد از سایر دندان‌های دائمی، معمولاً بین سنین ۱۷ تا ۲۱ سالگی رشد می‌کنند. بزرگسالان به گونه ای طراحی شده اند که دارای سه مجموعه دندان آسیاب برای یک مجموعه کامل از ۳۲ دندان هستند. برخی از متخصصان دندان‌پزشکی این نظریه را مطرح کرده‌اند که در طی فرآیند تکامل، فک‌های ما با تغییر رژیم غذایی‌مان کوچک‌تر می‌شوند، جویدن غذا آسان‌تر می‌شود و بهداشت دندان توسعه می‌یابد. به همین دلیل است که برای درصد قابل توجهی از افراد، دندان عقل هرگز به طور کامل رشد نمی‌کند یا اصلاً رویش نمی‌کند.
در حالی که دندان عقل بیشتر از سایر دندان‌ها برای رشد مشکل دارد، اما معمولاً آنقدرها که شهرت آنها تصور می‌کنید بد نیستند. تحقیقات نشان داده است که صدها دندان عقل هر ساله به‌طور غیرضروری برداشته می‌شوند تا از بروز مشکلات جلوگیری شود. در بیشتر موارد، بهتر است در معاینات منظم دندان عقل را تحت نظر داشته باشید تا زمانی که هیچ مشکلی در مورد دندان عقل وجود ندارد، آنها را خارج کنید. و نگران تاثیر دندان عقل بر روی نتایج فرزندتان پس از براکت نباشید. دندان عقل معمولاً مسئول هیچ گونه تغییر در تراز که در مراحل بعدی زندگی رخ می دهد نیست.
مشکلات احتمالی با دندان عقل
دندان عقل نیروی کافی برای بیرون راندن دندان‌های موجود یا حتی برای جابجایی آن ها اعمال نمی‌کند. با این حال، دندان عقل بیشتر از سایر دندان‌ها در موقعیت نامناسب رشد می‌کند، فقط تا حدی رشد می‌کند یا به طور کامل نهفته می‌شود.
دندان‌های عقلی که در موقعیت نامناسب رشد می‌کنند می توانند به غذا اجازه دهند به راحتی بین دندان‌ها گیر کند و نفوذ نخ دندان به شکاف را دشوار کند. این در نهایت می تواند منجر به تجمع باکتری بین دندان‌ها شود، حتی اگر عادات بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید.
دندان عقلی که تا حدی نهفته است – یعنی فقط بخشی از دندان از طریق لثه بیرون می زند – می تواند به باکتری ها در زیر لثه گیر کند و منجر به عفونت شود. این دسته سوم از دندان‌های آسیاب نیز می تواند باعث درد و تورم در اطراف لثه و همچنین سفتی فک شود.
دندان عقل نهفته زمانی اتفاق می افتد که جایی برای رشد دندان وجود نداشته باشد و دندان هرگز در خط لثه بیرون نیاید. دندان‌پزشک شما با استفاده از فناوری اشعه ایکس، دندان نهفته را تشخیص می دهد. بر اساس فاصله دندان از سطح و موقعیت آن نسبت به استخوان فک، دندان‌پزشک می تواند تشخیص دهد که آیا دندان خطر عفونت دارد یا خیر.
اگر دندان عقل شما فضایی برای رشد و نمو طبیعی داشته باشد، برای کشیدن دندان نیازی به دندان‌پزشک ندارید. این یک افسانه رایج است که همه افراد دندان عقل خود را خارج می‌کنند. امروزه متخصصان تا حد زیادی موافق هستند که حذف پیشگیرانه ضروری نیست. قبل از تصمیم گیری برای برداشتن هر گونه دندان عقل، مطمئن شوید که دقیقاً از دندان‌پزشک خود بپرسید که چرا می خواهد آنها را بکشد و از جستجوی نظر دوم نترسید.
کشیدن دندان عقل
اگر شما یا فرزندتان از جمله بیمارانی هستید که نیاز به کشیدن دندان عقل دارند، دانستن اینکه چه چیزی باید انتظار داشته باشید می تواند به کاهش اضطراب در مورد این روش کمک کند.
در حین کشیدن دندان عقل، دندان‌پزشک یک برش کوچک در بافت لثه ایجاد می‌کند تا دندان و استخوان را در معرض دید قرار دهد. سپس دندان را به صورت کامل یا تکه بیرون می‌کشد و ناحیه‌ای را که دندان درآورده شده ضدعفونی می‌کند. در صورت لزوم، زخم را بخیه می زند تا بهبودی را بهبود بخشد و گاز را روی محل استخراج قرار می دهد تا خونریزی متوقف شود.
بسیاری از دندان‌پزشکان کشیدن دندان عقل را درست در مطب خود انجام می دهند. اگر دندان عقل عمیقاً نهفته باشد، ممکن است دندان‌پزشک شما را به یک جراح دهان ارجاع دهد. بسته به اینکه استخراج شما چقدر پیچیده خواهد بود، دندان‌پزشک شما ممکن است استفاده از داروهای بی حس کننده دهان یا آرام بخش را توصیه کند.
اگر داروی بی‌حس‌کننده موضعی دریافت می‌کنید، دندان‌پزشک ابتدا یک ژل بی‌حس‌کننده را روی لثه‌های شما اعمال می‌کند و سپس در اطراف هر یک از دندان‌هایی که می‌کشد، تزریق می‌کند. برای انجام این عمل کاملاً بیدار خواهید بود. تجربه احساس فشار و حرکت طبیعی است، اما نباید دردی احساس کنید.
اگر آرامبخش دریافت می‌کنید، دندان‌پزشک به شما دستور می دهد که قبل از عمل دارو مصرف کنید یا آن را از طریق IV تجویز می‌کند. دارو باعث آرامش شما در طول جراحی می شود. شما از نظر فنی در طول عمل بیدار خواهید بود، اما احتمالاً هیچ یک از آن را به خاطر نمی آورید. اگر از آرامبخش استفاده می‌کنید، دندان‌پزشک دستورالعمل هایی را برای محدود کردن غذا و آب قبل از عمل به شما می دهد.
در موارد نادر، جراح دهان ممکن است نیاز به انجام این روش با استفاده از بیهوشی عمومی داشته باشد. بیهوشی عمومی در مطب دندان‌پزشکی استفاده نمی شود، زیرا شما بیهوش خواهید بود و به یک تیم جراحی برای نظارت بر ضربان قلب، تنفس و فشار خون در طول عمل نیاز دارید.
قبل از انجام هر گونه عمل جراحی از جمله کشیدن دندان، چند سوال مفید وجود دارد که باید از پزشک خود بپرسید:
- چرا دندان عقل در حال بیرون آمدن است؟
- چه نوع بیهوشی استفاده خواهد شد؟
- چند دندان برداشته می شود؟
- احتمال دارد این روش چقدر طول بکشد؟
- دکتر شما پیش بینی می‌کند که این روش چقدر پیچیده باشد؟
- آیا خطر آسیب موقت عصبی در نتیجه جراحی وجود دارد؟
پس از عمل، دندان‌پزشک شما ممکن است داروهای ضد درد تجویز کند یا به شما دستور دهد که داروهای ضد التهابی بدون نسخه مصرف کنید. به مدت ۲ تا ۳ روز پس از جراحی، تورم و احتمالاً کبودی خواهید داشت، بنابراین باید طبق دستور از کیسه یخ استفاده کنید. دندان‌پزشک شما همچنین دستورالعمل هایی در مورد خوردن و نوشیدن بعد از جراحی ارائه می دهد.
آیا براکت ها روی دندان عقل من تأثیر می گذارد؟
اگر کودکی دارید که از براکت استفاده می‌کند یا خواهد داشت، ممکن است تعجب کنید که آیا رشد دندان عقل در آینده روی کار ارتودنسی که نوجوان شما در حال حاضر دریافت می‌کند تأثیر می گذارد یا خیر. به طور خلاصه، پاسخ منفی است.
برای شروع درمان ارتودنسی لازم نیست منتظر رشد دندان عقل باشید. اکثر بیمارانی که برای اولین بار ارتودنسی می‌کنند، قبل از رشد دندان عقل، درمان را کامل می‌کنند و مولرهای دیر رشد هیچ خطری برای تراز جدید دندان‌ها ندارند.
از آنجایی که دندان عقل نیروی کمی اعمال می‌کند، دندان‌های دیگر را از مسیر خود خارج نمی‌کند. آنها تنها در صورتی رشد می‌کنند که فضای کافی در دهان وجود داشته باشد. اگر فضای کافی وجود نداشته باشد، یا به طور جزئی از خط لثه عبور می‌کنند یا اصلا وارد نمی شوند.
اگر دندان عقل در آینده نیاز به کشیدن داشته باشد، این روش پیشرفتی را که با براکت انجام می شود مختل نمی‌کند، زیرا دندان عقل روی تراز دندان‌های دیگر تاثیری ندارد. هر حرکت بعدی دندان‌ها بعد از براکت به دلیل جابجایی طبیعی دندان‌های ما با افزایش سن است (به همین دلیل است که استفاده از نگهدارنده شما بسیار مهم است) نه دندان عقل.
اگر قبلاً دندان عقل خود را دارید، نباید روش استفاده از براکت را تغییر دهد. ارتودنتیست شما به راحتی می تواند براکت ها را روی دندان‌های آسیاب سوم و همچنین سایر دندان‌های شما اعمال کند. اگر دندان عقل نهفته ای دارید که انتخاب کرده اید آن را نکشید، همچنان می توانید درمان ارتودنسی را ادامه دهید. همچنین در زمانی که بیمار از براکت استفاده می‌کند می توان دندان عقل را درآورد.